Âşık Remzâni

 

 
 
YEMİNİ   14
 
Hazırlayan:  Hasan OYTUN
 

            Alevi inancında 7 ulu ozandan biri olan Yemini, 15. yüzyılın sonu ile 16. yüzyılın ilk yarısında Tuna Irmagi bölegesinde yaşadı. 1519’da yazdığı ve Alevilerce kutsal kabul edilen, HZ. Ali’nin mitolojik yaşamını konu edinen Faziletname adındaki 7300 beyitten oluşan manzum bir eseri bulunmaktadır. Bir erdem kitabı olan bu kitap Hz. Ali’nin yaşamının, ehlibeyt ve Hz. Ali sevgisinin yoğun bir biçimde işlendiği temel yapıtlarından biridir. Bu eseri Kitab-ı Erdem (iyi ahlak kitabı) olarak niteleyenler kitaptaki doğruluğu, dürüstlüğü, alçak gönüllülüğü yaşam biçimi ve inanç biçimi haline getirmesinden dolayi Yemini’ye daha bir saygi duyarlar.

Ozanımızın hayatı ile ilgili daha geniş bilgi için "Yedi Ulu Ozanlar" bölümüne girebilirsiniz !

 
-1-
Bil ki sultan-i velayettir Emirü-l Müminin
Söyle bir sem'i hidayettir Imamü-l müttekin
 
Cümle mahlukat içinde Zat-i Hakk'dandir nisan
Mahzen-i cümle ulumun evvelin ü ahirin
 
Ahmed ü Mahmud ol Muhammed Mustafa
Ana kardasim dedi ol rahmeten-lil'alemin
 
Cümle ashab ortasinda Fazl'in izhar etti Hakk
Alemin fahrine ol oldu vasiyy ü hem yakin
 
La feta illa Ali la seyfe illa zülfikar
Is bu medhin can ile zikr etti Cibril-i emin
 
Ahmedin kaim makami efdalinden Ali'nin
Bab-i ilimimdir deyu buyurdu Hatmü-l Mürselin
 
Ikimiz bir nardan halkiz dedi Hayrü-l beser
Kim anin saninda münzeldir bu Kur'an-i mübin
 
Ey Yemini Hayder'in medhini bir esya tamam
Yazamaz yerden göge evrak ola ruy-i zemin
 
-2-
Dediler ki keramet kani Hayder
Dayanmaz derdimin dermanı Hayder
 
Kamu mümin'lerin kalbinde mihrin
Olubdur dini hem imanı Hayder
 
Hakk'ın kudreti sende ayandır
Velayet mülkinin sultanı Hayder
 
İmamü'l Müttekinsin bellü bayik
Erenler merdinin merdan'ı Hayder
 
Cemad'a dil verirsin emr-i Yezdan
Verir nutkun ölüye canı Hayder
 
Behist ehline saki'i ezelsin
Hakk'ın sende erer ihsanı Hayder
 
Yemini dermendde kıl inayet
Delalette komagil ani Hayder
 
-3-
Ey saçı küfr - i siyah ü vey ruh - i imanımız
Dest - i kudretten yazılmış vechine Kur'an'ımız
 
Men nice terk eyleyem hüsnü cemalin bilmezem
Çünki sensin can içinde can ü hem cananımız
 
Zahid ü abid bana der kim seversin hubları
Kim ki sevmez hubları oldur bzim şeytanımız
 
Ahsen - i surette gösterdi cemalin Ahmed'e
Leyle - tül - esrada Fazl - ı halik - ul - insanımız
 
Dünyevi mü'minlere zindan demiştir Mustafa
Hak bilür cennet olur vasim ile zindanımız
 
Enbiya vü evliyadır gösteren esrar - ı din
Zülfü kaş u kirpiğinden mu'ciz ü burhanımız
 
Ey Yemini aşıka ilm ü amel arz eyleme
Aşıkın sem'ine sığmaz defter ü divanımız
 
-4-
Gel ey can gusuna al fazli sestem
Beyan edem sail isen hestem
 
Gel imdi dinle altinci fezail
Ne veçhile beyan olur mesail
 
Sühan mergi yine kildi ser agaz
Kılıp gülzar nutk içre pervaz
 
Hüseyniden tuttu rah-i Hicazı
Dönüp ziyr güleden gösterdi razı
 
Vurup dest-i zeban açtı terane
Pes ondan basladı bir destane
 
İşitenler yakın ol destanı
Gözüne görüne cennet bostanı
 
Ola mı bunun gibi bigülistan
Havarice nasip olmaz o bostan
 
Mühib-i hanedanındır bu hisse
Buna benzer ola mı hiç bir kıssa
 
İmam-ül muttakin fazlından ey yar
Eger talib isen dinle bir esrar
 
Acep sırdır bu sır ki akıl erişmez
Bu sırrı bilmeye ebter dürüşmez
 
Bu ilmin mahzeni Şahi Velayet
Velayetten beyan olur keramet
 
Keramet ehli olam dersen ey yar
Velayet eşiğine ben de ol var
 
Ki ol eşikte sultanlar gedadır
Velayet ademe fazlı hüdadır
 
Gedalardan padisah-ı mir olurlar
Ki pirin hizmetinde pir olurlar
 
Ki pirin hizmeti hakkında izzet
Hizmetle bulunur az-u izzet
 
Erenlerdir sahibi kün-ü fikanın
Onlardır hafızı cümle mekanın
 
Yakın-ı hakkın eminidir velayet
Erişince tamam ruz-u kıyamet
 
Erin erliğini bilen hak erdir
Ere ikrar eden ehl-i nazardır
 
(Yemini) sen erenler bendesine
Özünü hak eyle erincesine
 
Sözü çok eyleme ki geçti devran
Ecel erdikte kalmaz dilde ferman
 
-5-
Gerdiş-i Çerh-i felek seyran-ı aşk
Cümle eşya tabi -i ferman-ı aşk
 
Zahid ü abid hacerdendir meger
Bu sebebden olmaz ol mihman-ı aşk
 
Ayn ü sin ü kaf-i Hakk vechindedir
Hüsnünü gören olur kurban-ı aşk
 
Küntü kenz'in hanesinden geldi us
Zahir oldu aleme sultan-ı aşk
 
Zülf ü kas u kirpiğinden dembedem
Görünür aşıklara ihsan-ı aşk
 
Suret-i sabin katat fazl-ı Ilah
Dünye vü ukba'da ol canan-ı aşk
 
Padisah-ı der olursa nagehan
Bende eyler özüne Rahman-ı aşk
 
Ey Yemini aşık-ı vech ol bu gün
Geldi çün aşıklara devran-ı aşk
 
-6-
Her gönül kim nûr-i Hak’dan zer gibi sâf olmadı
Bu sirâtullah içinde ehl-i a’râf olmadı
 
Ârif-i nefs olmak istersen özünden vâkif ol
Ârif-i nefs olanın da’vâsı güzâf olmadı
 
Hayme-i mîâd-i Mûsâ’dan haberdar olmayan
Ol simurg-i Lâmekân’ın menzili kaf olmadı
 
Nüh felek burcunda her kim ehl-i ebrâr olmaya
Kâf ü nûn emri içinde nûn ile kâf olmadı
 
Men reânî Fazl-ı Hak’dan zâhir oldu âleme
Özünü bilen bilür Hak’kı sözüm lâf olmadı
 
Levh-i mahfûz-i Ilâhîdır cemâl-ı bülbeser
Sol özünden bîhaberler ehl-i insâf olmadı
 
Ey Yemînî çün Kelâmullah-ı nâtiktir sözün
Görmeyen ayn-el-yakın bu yolda sarrâf olmadı
 
-7-
Her kim ki sek götürse Emin-i Velayete
Zulmette kala ermeye sem'i hidayete
 
Hubb-i habib olanlara Şah destgir
Rah-i necata irgüre aynı inayete
 
Nar-ı cahim içinde kalur kim inanmasa
Fazl-ı Ali hakkında olan bu rivayete
 
Ahmed katında ermedi bir şey bu menzile
Hayder gibi bu izzete hem bu keramete
 
Bugz ile ism-i Hayder'i inkar eden hare
Lanet recadır eyle ol ehl-i senaate
 
Eyler Yemini sam ü seher la'net ol seke
Kiniyle Al-i Hayder'i saldı siyasete
 
-8-
Her gönül kim nur-i Hakk'dan zer gibi saf olmadı
Bu siratullah içinde ehl-i a'raf olmadı
 
Arif-i nefs olmak istersen özünden vakıf ol
Arif-i nefs olanin da'vası güzaf olmadı
 
Hayme-i miad-i Musa'dan haberdar olmayan
Ol simurg-i lamekan'ın menzili kaf olmadı
 
Nuh felek burcunda her kim ehl-i ebrar olmaya
Kaf ü nun emri içinde nun ile kaf olmadı
 
Men reani Fazl-i Hakk'dan zahir oldu aleme
Özünü bilen bilur Hakk-ı sözüm laf olmadı
 
Levh-i Mahfuz-i ilahidir cemal-ü bü-l beser
Sol özünden bihaberler ehl-i insaf olmadı
 
Ey Yemini çün Kelamullah-inatikdır sözün
Görmeyen aynn-el yakin bu yolda sarraf olmadı
 
-9-
Hoş keramet madeni Şah-ı Velayettir Ali
Nur-u Ahmet'tir, bakın şem'i hidayettir Ali
 
Muciz-i Musa'yı bir pare ağaçta gösterir
Şöyle bir sırrını bahri keramettir Ali
 
Bunca işler kım kılubdur kudret-i Haktan ayan
Muciz-i nur-u Nebiden ruşen ayettir Ali
 
Hatem-i Tai bir pula değmez sehası olsa yad
Nesl-i İbrahimdir, kani sehavettir Ali
 
"Hel-eta-ale-i insan" münzeldir şanına
Hem emin-i Ahmed, sahib-i emanettir Ali
 
Ey Yemini Haydar'ın methini tekrar eyle kim
Hem dem, hem ser-i sultan-ı şefaattir Ali
 
-10-
Lam elif ten arsa pervaz eyledim
Kaf u nun'dan başıma taç eyledim
 
Kuvvet u savt ü kelam nutku ruh
Cümlesini hüsne muhtaç eyledim
 
Nüh felek burcunda kurdum hameyi
La mekan yurdunu taraç eyledim
 
Suret -i sabin katat görmek için
Perde püsi ne miraç eyledim
 
Beyt-i mamur içre mesken tutalı
Ey Yemin'i günde bir hac eyledim
 
-11-
Limaallah'ın makamı vech - i Fazlullah imiş
Limenilmülkün lisanı nutk - i Fazlullah imiş
 
Kaf ü nun'un natıkı hem kainat'ın Halik'i
Küntü kenz'in aşık u maşuk'u Fazlullah imiş
 
Kuvvet - i savt u kelanın mebdei vü menşei
La mekan'ın gencinin sahibi Fazlullah imiş
 
Alem - i zat ü sıfattan ayni vü mahiyyeti
Hem münezzeh cümlesinden Zat - ı Fazlullah imiş
 
Gösteren esma - i hüsna öğreten esma - i kül
Söyleyen Taha vü Yasin ya'ni Fazlullah imiş
 
Sahib - i tenzil ü te'vil ü kitab - ı asman
Ol kelamullah - ı natık ya'ni Fazlullah imiş
 
Enbiya vü evliya'nın ma'budu hem maksudu
Adem ü Havva'ya mazhar hüsn - i Fazlullah imiş
 
Leyletü - l - esra'da Ahmed gördüğü vech - i
Suret - i şabin katat ya'ni ki Fazlullah imiş
 
Nüh felek ü çerh ile seyr eyleyen şems ü kamer
Beyt - i ma'murun esasi sakfı Fazlullah imiş
 
İsm olan bitkuvve vü bilfii'l fa vü dad ü la
Ey Yemin her irenin namı Fazlullah imiş
 
-12-
Nebîler serveri çünkim Muhammed Mustâfa geldi
Velâyet rehberi sultan Ali-yel-Murtezâ geldi
 
Emîneyn ü Saîdeyn ü Sehîdeyn ü seh-i evlâd
Hasen hulk-i Rizâ ile Hüseyn-i Kerbelâ geldi
 
Çü Zeynel Abidîn oldu atası âl ü evlâdın
Muhammed Bâkir u Ca’fer kamuya rehnümâ geldi
 
İmâm-ı heftümîn oldu yakın bil Mûsi-i Kâzım
İmâm-ı hestümin ba’de Ali Mûsâ Rizâ geldi
 
Takî takvâ-yı dînin bil esâsı hem binâsıdır
Nakî devrân-ı âlemde kamu derde devâ geldi
 
İmâm-ı Askerî oldu peder Mehdî-i devrâna
Hudâ’nın fazlı erişti şükür sâhib livâ geldi
 
Yemînî ehl-i din oldur Ali’ye etmeye inkâr
Velâyet ehline Hayder imâm u pîsüvâ geldi
 
-13-
Suretin naksinda gördüm Fazl-ı ism-i a'zami
Zülf ü kaş u kirpiğindedir Süleyman hatemi
 
Limeallahin hayaalidir yüzün vech -i ilah
Gösterir mir'at-i mü'min on sekiz bin alemi
 
Kim ki sacid olmadı hüsnün önünde ey sanem
Sen ani merd-i şeytan bil değildir ademi
 
Arif-i nefs olmayınca nefsini bilmez fakıh
Ger olursa Hayderi vü jende-püs-i Edhemi
 
Ey Yemini tayyib ü tahir olunmaz şöyle bil
Her kim içmez saki-i Kevserden ab-ı zemzemi
 
-14-
Yüzünü hak eyle Ali evladın ayağına
Özünü yetiştir üstadın bağına
 
Bir mürşid ola ki seni götüre Şaha
Ki Şah seni yetürür ol Allah'a
 
İsm-i hakkı daima zikreyle
Kıyamet esisini sen fikreyle
 
 Ki ta sana şefaat ide Ahmed
Safiğ ola sana nur-u Muhammed
 
Muhammeddir emin ser-i esma
Beyan eden odur ilm-i müsema
 
Onun mektubu ismidir bu hi'lat
Onun nutkudur insana cism-i hilkat
 
Dedigimi anladınsa adam oldun
İsa ilmini okudunsa dem oldun
 
Muhammed Mustafaya bin salavat
Verin bu demde siz ehl-i taat
 
 

                                                 - Ozanlarımız -