Âşık Remzâni

TESLİM ABDAL   85

Hazırlayan:  Hasan OYTUN

Teslim Abdal kimdir sorusunu yanıtlamak zor. Çünkü karşımıza dört ayrı yerde ayrı ayrı zamanlarda yaşamış dört Teslim Abdal çıkarılıyor.

1) Teslim Abdal, Onyedinci yüzyılda yaşamış. Asıl adı Mehmed olan, Sultan Dördüncü Murad döneminin bir Bektaşi ulusu. Yeniçeri ocağının Halife Babası, yani Büyük Baba Efendisi. Bağdat seferine katıldığı öne sürülüyor.

2) Denizli'de tekke ve türbesi olan Teslim Abdal.

3) Denizli'de türbesi bulunandan ayrı bir Teslim Abdal ise Çorum'un Teslim köyünde tekkesi ve mezarı olan var.

4) Elazığ'ın Baskil ilçesine bağlı Şeyh Hasan (Şıh Hasan) köyünde olduğu öne sürülen Teslim Abdal.

Bunlardan hangisi doğru bilinemiyor. Şimdilik hepside karanlıkta. Biz hepsini birden sunuyoruz. Kesin bilgiler ortaya çıkıncaya değin böyle sürecek. Bunlar ayrı ayrı Teslim Abdal'lar da olabilir, bir Teslim Abdal da. Teslim Abdal şiirlerinde doğru yola girdikten sonra kişinin korkup çekineceği bir engel kalmadığını, Alevi-Bektaşi geleneğinde yol göstericilik duygusunun yoğunluk kazandığını, Kur'an surelerinin kişinin nesnel varlığında görünür duruma geldiğini, kişinin bir tür ''canlı Kur'an'' olduğunu sezer, sezinletir. vurgular ve sergiler. Onda Ali ve On iki imam sevgisi sevgilerin en yücesidir:

Kaynak:

Alevi-Bektasi Siirleri Antolojisi Cilt 3 İsmail Özmen

-1-

Adam sen Tanrı değilsin

Zor gelme pazın üstüne

Mademki yaradılmışsın

Doğru gel izin üstüne

Şüphen mi varki ölmeye

Sorulup suval vermeye

Haklılar hakkın almaya

Varusın divan üstüne

Ahırında öleceksin

Bir kuyuya varacaksın

Bir gün serbest olacaksın

Üç beş arşın bez üstüne

Dünyanın ötesi dardır

Dostluğu yok eğri yardır

Bir avuç toprağı vardır

Ağırı gözün üstüne

Dünyan güruhu nacidir

Önü tatlı sonu acıdır

Bet huyun kızgın saç olur

Düşersin yüzün üstüne

Teslim Abdal hak batına

İnanırsan ahretine

Kul giderse hak katına

Söz olmaz sözün üstüne

-2-

Aklını başına döşür,

Göz vardır bu gözden gayrı

Müslümanın dört şartı var,

Oruçdan namazdan gayrı

Sen özünü kulluğa sal

Kullukta ola sana yar

Nice haram zadeler var

Kumrudan gammazdan gayrı

Cihan mahluk ile doldu,

Müslümanlık helak oldu,

Halkın dilinde ne kaldı,

Habis, yalan sözden gayrı

Cemi cümlesi bu halda

Gezerler kavgayı kolda

Ne alakan var şu malda

Sekiz arşın bezden gayrı

Teslim Abdal hak batına

Şek getirme sıfatına

Kul giderse Hak katına

Söz olmaz sözün üstüne

-3-

Alem sele gitse sana nolacak,

Ağlama kuyuda gül Ali derler.

Hocam yitirmeden seni bulacak,

Doğru bize karşı gel Ali derler.

Doğruluban hayır işden gelirken,

Yetişiben düşmüş eli alırken,

Dünya bilgisiyle böyle bilirken,

İnanmaz kafirler Deli Ali derler.

Herkes bilgisince kuyu eşerse,

Herkes eşdiği kuyuya düşerse,

Bir kul hiç onulmaz derde düşerse,

Gel derdime derman bul Ali derler.

Kul olsam ben hocama yararım,

Eyüp gibi derde derman ararım,

Siyah zilif gılabadın tararım,

İnanmaz kafirler Kel Ali derler.

Her ne dersen vardır hub sıfatında,

Binmişsin, inmezsin aşkın atında,

İtikat ile inananlar katında,

Bazı bazı bize gül Ali derler.

Gerçek olanların yolu denilir,

İtikatla inananlar sevinir,

Ölmüş ölülerden çare umulur,

Bize yanmış, sönmüş Kül Ali derler.

Teslim Abdal heydur, doğan dulunur,

Özü Mansur olan darda çalınır,

Yedi iklim gezsen çetin bulunur,

Gene sende imiş yol Ali derler.

-4-

Arzulamış gelir koca Bağdad'ı

Şah Süleyman başı telli geliyor

Yardımcısı ola On İki İmam

Önü sıra serdar Ali geliyor

Yüz bini birden der Allah ım Allah

Yüz bini der Lailahe illallah

Yüz bin katarı ver, yüz bin de sipah

Yüz bini de darplı sallı geliyor

Mümünler Hu çeker, münafık erir

Müminin muradın ol Huda verir

Yüz bin de zırh geymiş sipahi gelir

Yüz bini de bahar ballı geliyor

Teslim Abdal der ki hep canlar canı

Bunca Süleyman'lar dünyada hani

Yüz bin nutku vardır yüz bin de canı

Yüz bin de kolu kolçaklı geliyor

-5-

Aşnamdan ayrıldım yamandır halim

Adettir aşıkın hali böyle olur

Yar aklımı aldı, çevirdi başın

Mecnun dedikleri deli böyle olur

Şu aşkın ateşi bağrımı yaktı

Ah ile feryadım göklere çıktı

Gözlerimden yaş yerine kan aktı

Yaz bahar ayının seli böyle olur

Teslim Abdal ben bu yoldan dönemem

Dünyadan piri elimden salmanam

Devlet sofrasına elim sunmanam

Saadetli Hünkar kulu böyle olur

-6-

Bağlandık on iki denge,

Üçyüzaltmış dal üstüne,

Akıl indirdi bir henge,

Hak'la rahmet kel üstüne.

Aşk ile olmuşam evlat,

Başımda var tacı devlet,

Anlımda secdayı davet,

Rızayı hal hal üstüne.

Kaşlarım kalem - i kudret,

Gözlerim nuru hasiret,

Burnumdaki buyu cennet.

Haler geldi dil üstüne.

Kulağım mani Muhammed

Dilimde kelimeyi şehadet,

Göksümde kuranı hikmet,

Haddi elif zal üstüne.

Elimde desti vilayet,

Belimde kemer - i hidayet,

Dizimde hizmeti ayet,

Ayak erkan yol üstüne.

Teslim Abdal heydur acel,

Kıblemizde kısmet gezer,

Yetişirse vermez mecel,

Verir Allah bol üstüne.

-7-

Başım denk yara rast geldi,

Ben cömert gördüm Allah'ı

Kula ihsanı bal imiş,

Hakk'ı zatından billahi

Çağırdım aşka getirdim,

Gamın yüzünü yitirdim,

Gece irfanda oturdum,

Bin yaşadım gencim daha

Okuttu bizi hocamız,

Genç oldu köhne kocamız,

Gündüz oldu bir gecemiz,

Ay gün doğmadı vallahi.

Yakından bir elçi geldi,

Gönül ikrarını saldı,

İnanırsan böyle oldu,

İnanmazsan bismillahi.

Teslim Abdal varı yoktan,

Hak var etti bizi yoktan,

Dişi hayal değil haktan,

Böyle gördüm sırullahi.

-8-

Benim bu sözlerim her daim sana,

Bir yuva yapıp da göçer imişsin.

Haklı nefeslerim kar etmez sana,

Buyruk okunurken kaçar imişsin.

Yazık senin endamına boyuna,

Muhabbetim vardır Havva soyuna,

Elin yetmez ab - i kevser suyuna,

Zehirden zıkkımdan içer imişsin.

Yıktığın her yere varan değilsin,

Ağyarsın ahrete yaran değilsin,

Çifte kantar yüke giren değilsin,

Kükrer deve gibi kaçar imişsin.

Hiç elin sözüne benzemez sözün,

Şu iki cihanda karadır yüzün,

Omuzu elifi kulağı, uzun,

Kösteği kırıp da kaçar imişsin.

Teslim Abdal eyder mevali başın,

Dünü günü koğdur kıybettir işin,

Terzisi mi oldun sen bu kumaşın,

Sındısın urmadan biçer imişsin.

-9-

Beş günlük dünyada hey adem oğlu

Kamillik kemalde halı gözle gel

Cümle alemin başı bir Hakka bağlı

Haklı kelam söyle diri gözle gel

Mülklüğe vermezler sana bu kanı

Hakkı batal edip incitme canı

Anadan doğdun ki bilki sen seni

Sakın diri bilme ölü gözle gel

Nefsine uyupda odlara yanma

Siyaset çekince ölürüm sanma

Kerkez gibi mundar üleşe konma

Duduyusan şeker balı gözle gel.

Şu nefsi zalimden gözün ayırma

Zulmeyleme imanını kayırda

Şaşkın olup gezme kırda bayırda

Kayadan düşersin yolu gözle gel

Teslim Abdal eder hule bazılar

Yıkılıp virana olur ölüler

Her ne iş tutarsan seni görürler

Boş bilme cihanı dolu gözle gel.

-10-

Bilmem amelimiz bilmem felimiz

Kadersiz kısmetsiz zamana kaldık

Esti bir ürüzgar soldu gülümüz

Kış olup baharsız zamana kaldık

Kaderimiz kara çıktı küremiz

Ah çekip ağlıyor kaşı karemiz

Derdimiz arttıkça azdı yaramız

Cerrahsız hekimsiz zamana kaldık

Birbirin incidir tutarlar kini

Kini olanın olmaz dini imanı

Cevahire denk ederler samanı

Böyle bir saygısız zamana kaldık

Hakkın emrine hiç doğru gitmezler

Allahdan korkarak haya etmezler

Bin nasihat etsen yine tutmazlar

Haksız hayırsız zamana kaldık

Hiddetlenip hırsa nefse uyarlar

Zalim olup mü'minleri döverler

Bal şeker dururken necaset yerler

Haksız adaletsiz zamana kaldık

Kutnu kumaş iken şimdi hiç oldu

Devir döndü zaman yine piç oldu

Geçmez altunumuz şimdi tuç oldu

Böyle bir sarraf sız zamana kaldık

Kimi Lut kavmi kimi esavi

Şekli insan fakat kendi hayvani

Huvarda zampara seçti parayı

Böyle bir edepsiz zamana kaldık

Harap oldu dünya yoktur memuru

Meydana koydular hayın ağyarı

At yerine bağladılar hımarı

Böyle bir acayip zamana kaldık

Teslim Abdal eder sırrım faş oldu

Bahar aylarımız gitti kış oldu

Mum gönüllerimjz kara taş oldu

Böyle itikatsız zamana kaldık

-11-

Bir bengi hayalda geldi gözüme

Deli gözler bizi şirin eyledi

Hakkın hikmetine akıllar ennez

Üstadımız bizi pişkin eyledi

Mahakate meyil kattığım için

Arzeyleyip hakka gettiğin için

Dünyayı ahrete sattığın için

Garibanlar bizi düşkün eyledi

İzin yok menzile varmayı aklar

İnsafı yitirmiş imanı yoklar

Aslı Küheylan ya alafı çoklar

Beslemiş beygiri eşkın eyledi

Medet mürvet gelin şunduşlu gezek

Dünya usul almış kuruyu duzak

İnsafı yitirmiş imandan uzak

Zulum var deccalı asker eyledi

Teslim Abdal yalan söze inanmaz

Pervaneler gibi ustalar yanmaz

Her çiçeğe konan bal eyler sanmaz

Şimdi bal eylemez arı çoğaldı

-12-

Bir dilek dilerim senden,

Hasan Hüseyin aşkına

Canımızı kurban verdik,

Hasan Hüseyin aşkına

Hak'ka verdim cümle varım,

Dergâhına yüzüm sürdüm

Canımı terceman kıldım,

Hasan Hüseyin aşkına

Gerçekler kalbini güder,

Nefsini dinleyen murdar

Verdiğin za'ya mı gider,

Hasan Hüseyin aşkına

Teslim Abdal eder doyur,

Seç özünü baldan ayır

Çıplak giydir bir aç doyur,

Hasan Hüseyin aşkına

-13-

Bir muradım var ola

İmam Hüseyin aşkına

Canımız kurban bu yola

İmam Hüseyin Aşkına

Hakk nasip eylese varsam

Dergahına yüzler sürsem

Canımı tercüman versem

İmam Hüseyin aşkına

Fehm eyledik fehmimizi

İkrar verdik serimizi

Yüzdürelim derimizi

İmam Hüseyin aşkına

Gerçekler kavlünü güder

Hırsa nefse olmaz heder

Verilen boşa mı gide

İmam Hüseyin aşkına

Teslim Abdal Eydir gavil

Sekiz yıl haneden ayrıl

Bir aç doyur çıplak geydir

İmam Hüseyin aşkına

-14-

Bu dünyadan o dünyaya giderken

Tu yüzüne, lanet şanına Yezit

Hak evini yıkıp harap edersin

Tu yüzüne, lanet şanına Yezit

Kara köpek gibi kuyruk vurursun

Gelene geçene havlar ürürsün

El sana güler, sen kime gülürsün

Tu yüzüne, lanet şanına Yezit

Teslim Abdal eydür, ihlasın kaim

Gözümde okum yok, vurup yıkayım

Yetmiş iki millet canın yakayım

Tu yüzüne, lanet şanına Yezit

-15-

Canım kurban olsun senin yoluna.

Adı güzel, kendi güzel Muhammed.

Söylenirsin cümle âlem dilinde.

Adı güzel, kendi güzel Muhammed.

Terâzinin bir ucunda Haydar oturur.

Yanı sıra cümle ümmet yetirir.

Elinde de yeşil sancak getirir.

Adı güzel, kendi güzel Muhammed.

Mümin olanların çoktur cefâsı,

Âhirette olur zevki sefâsı.

Onsekizbin âlemin mustafâsı,

Adı güzel kendi güzel Muhammed.

Sen bir Peygambersin şeksiz, gümansız.

Sana inanmayan dinsiz, îmansız.

Teslim Abdal neyler dünyayı sensiz.

Adı güzel, kendi güzel Muhammed.

-16-

Cümlemizde bir cur’adan kanarız,

Böyle bil ki yoktur bundan hosçası

Bir kişi Kemliği Özünde bilse,

Olur muhabbeti olmaz başka yer

Kâmilin sohbeti her dem ibadet,

Söyletme cahili söyler nedamet

Cennete girmek hulki edevat,

isterse Şeyh olsun emri mesâhif

Türlü libas Kapıları açıldı,

Hakk’ın bol rahmeti yere saçıldı

Toprak nevce gelip güller açıldı,

içti tezekki, serhoş Oldu taşayı

Mekke’yle Medine benden olduğun sezdim,

Aratıp günahımı deftere Yazdım

Serhoş varmı diye Cihanı gezdim,

Şu alem içinde buldum beş ayı

Teslim Abdal vazmı geçer soyundan,

Talipten mi haysiyetinden huyundan

Hakk’ın ol rahmeti kudret meyinden,

içti gözler serhoş oldu kaldır kaşayı

-17-

Daha bundan gayrı büyüyeceksen,

Düşünüp de hayrın, şerrin bilsene!

Ömrün gelmiş kemaline erişmiş,

Yeter gittiğin şu pis işlerden dönsene!

Hakk malını nehak yere saçarsın,

Dil ile konmazsın daim uçarsın,

Ölüm var, hayır et dersin kaçarsın,

Dönüpde düşmüşün elin alsene!

Elde kadeh iken zehir oldunuz,

Döndünüz ikrardan zahit oldunuz,

Dinleyip, durmayıp, kafir oldunuz,

Dinleyip tutup da insan olsene!

Bu göz ile sen o yüzü görünce,

Fayda nedir, ardımızca urunca,

Yüzü kara şadırvana varınca,

Başına ne gelecek bir yol bilsene!

Teslim Abdal eder ahdım bütündür,

Aslımı sorarsan Ali zatındır,

Can vermek çok kolay ölmek atımdır,

Can bu cesetteyken bir yol ölsene!

-18-

Dağdan taştan günahım çok

Aman Ali'm sen bilirsin

Kerem eyle yüzüme bak

Aman Ali'm sen bilirsin

Günahım kararı kaçtı

Çok oldu haddini aştı

Yine gayret sana düştü

Aman Ali'm sen bilirsin

Yüzüm kara nefse uydum

Bu dünyayı benim sandım

Aşkdan mahabbetten kaldım

Aman Ali'm sen bilirsin

Münafık cihanı aldı

Mü'minler sararıp soldu

Bir tek ümit sende kaldı

Aman Ali'm sen bilirsin

Yeri göğü bina kuran

Demeden bakmadan gören

Nemrudun muradın veren

Aman Ali'm sen bilirsin

Kanım revan indi göze

Aman mürvet dedim size

Dar günümde yetiş bize

Aman Ali'm sen bilirsin

Kırıkdır kanadım kolum

Kimseye diyemem halim

Benim halim sana malum

Aman Ali'm sen bilirsin

Gice gündüz işim zardır

Geniş dünya bana dardır

Senden başka kimim vardır

Aman Ali'm sen bilirsin

Teslim Abdal haslar hası

Ben olmuşum Hakk'a asi

Silinmez kalbimin pası

Aman Ali'm sen bilirsin

-19-

Dağlar taşlar hayvan insan ağladı,

İmam Hüseyin’in düştüğü günde.

Yer gök yasın tuttu kara bağladı,

İmam Hüseyin’in düştüğü günde.

Ateş yasın çekti anda yanmadı,

Bunda …..  miğmet yenmedi,

Cennet halkı matem tuttu gülmedi,

İmam Hüseyin’in düştüğü günde.

Zülcenan atı çıka geldi gördüler,

Hüseyin’in düştüğünü bildiler,

Alim ….. zarlığın kaldılar,

İmam Hüseyin’in düştüğü günde.

Dedesi Muhammed yanına geldi,

Torunun hatrını ovada aldı,

Açtı Fatima Ana saçını yoldu,

İmam Hüseyin’in düştüğü günde.

Ümmügülsüm Şehriban murat almadı,

Onlara olan hiç kimseye olmadı,

Cennet halkı matem tuttu gülmedi,

İmam Hüseyin’in düştüğü günde.

Sıdk ile tutanlar haslar hasıdır,

Tutmayanlar ulu Allaha asidir,

Çekin görün imamların yasıdır,

İmam Hüseyin’in düştüğü günde.

Lanet Yezide yasın çekmedi,

Sular dem çekti de durdu akmadı,

Gökte kuşlar bile tüyün dökmedi,

İmam Hüseyin’in düştüğü günde.

Lanet Yezide okunur onda,

Mümine rahmet okunur bunda,

Bin haç kadar sevap vardır bir günde,

İmam Hüseyin’in düştüğü günde.

Teslim Abdal dertli sinem çağladı,

Muhipler yas tuttu kara bağladı,

Alim ah Hüseyin’im diye ağladı,

İmam Hüseyin’in düştüğü günde

-20-

Dervişliği dava eden kimsenin,

Bekler beresini er zatı vardır.

Bekleyip beresin er zat alanın,

Yakın bil ki yüz bin ispatı vardır.

Haki batın elif senin cim senin,

Ser verip meydanda duran kimsenin,

İkrara bağlı bendi him kimsenin

Biner menzil alır aşk atı vardır.

Aşkın çırağını yandır kapında,

Melaikler divan dura hepinde,

Kendi sıfatında kendi yapında,

Tahrir tamamıyle dört kapı vardı.

Teslim Abdal eder Pirimiz Ali,

Dünyada ahrette severim seni,

İkrara bend olan Allah'ın kulu

İnkarın çekecek zahmeti vardır.

-21-

Dilimde ezberim de, virdim

On iki İmam, Ali Ali

Sefillere eyle yardım

On İki imam, Ali Ali

Sefilin halinden bilen

Gözünün yaşını silen

Çağırdığım yere gelen

On İki imam, Ali Ali

On iki İmam, Ali haktır

Ali'nin ihsanı çoktur

Şah Ali'dir, Ali Şah'tır

On İki imam, Ali Ali

Hasan Hüseyin'in piri

Zeynel'Abidin'in sırrı

Muhammed Bakır'ın nuru

On İki imam, Ali Ali

Cafer'in sevgisi candan

Kazım Rıza, Musa nurdan

Şefaat umarım sizden

On İki İmam, Ali Ali

Ey Kazım Musa, Riza

Dergahında verme ceza

Yardım ede cümlemize

On İki imam, Ali Ali

Muhammed Taki'nin şanı

Akıyor Naki'nin kanı

Pirim mahrum etme beni

On İki imam, Ali Ali

Hasanı Askeri, Mehdi

Gelmeye var muhabbeti

Yıkılsın Yezid'in tahtı

On İki İmam, Ali Ali

Teslim Abdal durdum dara

Yüz sürelim ere, pire

Çağırdığım yere gele

On İki İmam, Ali Ali

-22-

Dinlen bu nefesi Haktan yeridir

Ziyaret olalım Sarı Sultana

Kırkların içinde Server velidir

Ziyaret olalım Sarı Sultana

Kardeşi Şeyhhasan ismin söylensin

Bahri ile ummanları boylasın

Yüzün gören ol kalayı neylesin

Ziyaret olalım Sarı Sultana

Hoca Ahmedi Y esevi'ye onun adı

Kıldığımız imamların feryadı

Ali nesli Celal Abbas evladı

Ziyaret olalım Sarı Sultana

Daima batından görülür işi

Yusuf ile bile yorulur düşü

On iki imamların serçeşme başı

Ziyaret olalım Sarı Sultana

Teslim Abdal heydur iyi buyurmuş

Evvelden imamlar soyu buyumuş

Kaddes Allahı sural aziz evladı buymuş

Ziyaret olalım Sarı Sultana

-23-

Dinleyin bu nefesi habl-ül veridir

İn ziyaret eyle Şıh Ahmed Dedeyi

Kırkların içinde Server-i velidir

İn ziyaret eyle Şıh Ahmed Dedeyi

Kardeşi Şıh Hasan adı söylensin

Bahr-iyle ummanları boylansın

Yüzün gören Beytullahı neylesin

İn ziyaret eyle Şıh Ahmed Dedeyi

Daim batından görülür yüzün

Yusuf ile bile yorulur düşün

On iki İmamların serçeşme başın

İn ziyaret eyle Şıh Ahmed Dedeyi

Şıh Ahmet adındır Tavil-i Tubî mahlasın

Şah-ı Merdan Musa-i Kazım Abbas neslisin

Hace Ahmed-i Yesevî Rum halifesisin

İn ziyaret eyle Şıh Ahmed Dedeyi

Teslim Abdal der Şahım iyi buyurmuş

Evvel-ahir imamların soyu buyumuş

Kaddas Allah sırr-ı hakikat evlat buyumuş

İn ziyaret eyle Şıh Ahmed Dedeyi

-24-

Dört duvar içinde olsa mekanım

Taşrasından esen yel bana neyler

Yanımdaki sudan korku çekerim

Uzakta çağlayan sel bana neyler

Mekanım balçıktır, üstadım Ali

Muhammed nesline demişim beli

Çekerim gayreti sererim yolu

Ben Hak'tan korkarım el bana ne der

Dünyada gerçekler katara uydu

Aşk ile muhabbet ikrarın bendi

Pirimden almışam hatır gülbengi

Haramili olan bey bana neyler

Teslim Abdal eder, gözler kanlı yaş

Aradım bulamadım bir sevdasız baş

Herkesin ameli kendine yoldaş

Haramzade olan kul bana neyler

-25-

Duvaz imam okununca.

Kulak verip dinlemeli,

İki gönül bir olunca,

Kılavuzu neylemeli.

İki gönül bir oturur,

Hazırsa selam yetirir,

Rehber erkanı getirir,

Ona niyaz eylemeli.

Niyaz endir, niyaz hakdan,

Şu mahluğun çoğu boktan,

Korkmazmısın ulu Hakk'tan

Doğrusunu söylemeli

Doğrusunu söyler isen,

Sen bir iyilik eyler isen,

Rızaya bağlanır isen,

Kötülüğü neylemeli

Kötülük kötüden çıkar,

Şu demden bir ırmak akar,

Teslim Abdal delil yakar,

Ona niyaz eylemeli.

-26-

Dünya bir ağaçtır kökü yukarı

Yaprakları yeşil dalında ne var

Gâhî oğlan olur gâhî pir koca

Kaç yıl geçti ana halinde ne var

Hükmüne fermandır hatmin okuyor

Bir çiçektir bin bir türlü kokuyor

Karlı karlı dağlar ile akıyor

Akan bu derenin selinde ne var

Zira kulun için yarattın onu

Sahi gerçek ise fehmeyle bunu

Peteği de durur arısı hani

Gel anla kudretin balında ne var

Sır imiş eşiği nurdur kapısı

Orda ulu mümin kulun hepisi

Kudretten de duvarıdır yapısı

Cenneti alanın selinde ne var

Tevhit kılarlardı kadir gecesi

İşte budur dört kitabın hecesi

Sorun kimdir aşıkların hocası

Okur Teslim Abdal dilinde ne var

-27-

Dünyanın çivisi koptuğu zaman,

Bende çağırayım Teslim Abdal'a

Şehitler teşerrif ettiği zaman,

Ben de çağırayım Teslim Abdal'a.

Dünyada gerçekler karardı bustu,

Muhammet bizi de yaratan kusdu,

Yer demir oldu da gök bakır kesti,

Bende çağırayım Teslim Abdal'a.

Kem imiş kazancım yoluma geldi,

Evliya kelamı dilime geldi,

Her neye sundumsa elime geldi,

Bende çağırayım Teslim Abdal'a

Benim hakka yarar nasıl huyum var,

Kendim bir şey değil bir tek soyum var,

Dünyada ahrette daha neyim var,

Bende çağırayım Teslim Abdal'a

Teslim Abdal eder Hak elim alsın,

Mürüvvetli Ali carıma gelsin,

Car Allah'ta kaldı, ümidim sensin,

Ben de çağırayım Teslim Abdal'a.

-28-

Dükkan açtım marifetten,

Dükkanıma gelici yok,

Bir küpe yaptım kudretten,

Kulağına takıcı yok.

Dükkanı açtım örterim,

Alan yok kime satarım,

Cevherim ağır tutarım,

Kıymetini bilici yok.

Gevherleri ağır kişi,

Nice tartan sen bu taşı,

Kalleşliktir elin işi,

Bu manadan alıcı yok.

Canını almış eline,

Bülbül ağlıyor gülüne,

Şimdi cananın yoluna,

Sıdkile bir gidici yok.

Bezirganlar gelip geçer,

Kimi konar, kimi göçer

Teslim Abdal kaldı naçar,

İkrarında durucu yok.

-29-

Evliya yoluna gelince kurban,

Kurban tercümandır şad olur meydan,

Hane de Muhammed Ali'dir merdan,

Kurbanmız kabul olsun erenler.

Kurban var, iman var yoluna minnet,

Otur birliğinen çerağın uyart,

Yetiş didara ey eleman mürvet,

Kurbanınız kabul olsun erenler.

Tekbirde sahibi kaldırsın sağ kıçını,

Emir böyle yüzdü kurban koçunu,

Evliyalar bağışlasın suçunu,

Kurbanınız kabul olsun erenler

Cebrail getirdi yolu izleri,

Arş yüzünde abu kevser gözleri,

Hizmetin yetirsin huri kızları,

Kurbanınız kabul olsun erenler.

Der Hasan Hüseyin, Zeynel yarımız,

Bakır, Cafer Sadık'tan durgunumuz,

Kazım Rıza'ya dönüktür yönümüz,

Kurbanınız kabul olsun erenler.

Muhammed Takı'dan kaynadı coştu,

Aliyel Naki'den halloldu pişti,

Askerin Mehdi'ye gayreti düştü,

Kurbanmız kabul olsun erenler.

Teslim Abdal oturalim ,postuna

Bu lokmanın sırrı Ali nesline

İsmi azam yazılıdır üstüne

Kurbanmnız kabul olsun erenler.

-30-

Evliyaya muhip olayım dersen

Zarafet söyleyip gülmeden sakın

Ahirette iman bulayım dersen

İtikatsız yar olma amandan sakın

Saile hamail edip sorarsan

Kırkların gittiği izi sürersen

Muhammed Ali'nin yolun gidersen

Habis - i dünyaya gelmeden sakın

Tanrı takdirinde olursun sultan

Küfr içinde gezme çıkmazsın dilden

Hakk'a doğru gider bir çeştek koldan

Seçilip geriye kalmadan sakın

Murdar olup murdar öleyim dersen

Özümü zulmete salmayım dersen

Rahmetten geriye kalmayım dersen

Dünyaya meylini vermeden sakın

Teslim Abdal eydür eyleme güman

Ahirette pişman olursun heman

Dünyadan ahrete gittiğin zaman

Dört ayaklı olup gelmeden sakın

-31-

Evvel bize hak diyenler

Girleyi, girleyi gitti

Nefsine talip olanlar

Zırlayı zırlayı gitti

Kim aradı Hakk'ı buldu

Kimi Hakk'dan geri kaldı

Kimi yağmaz bulut oldu

Gürleyi gürleyi gitti

Bezirgan kalmaz bacından

Gerçek bellidir tacından

Hakdır demenin ucundan

Vırlayı vırlayı gitti

Bellidir gerçeğin soyu

Ere vurur ağır tayı

Çoğu bunda ne var deyi

Zorlayı zorlayı gitti

Teslim Abdal der zatıma

Şek getiren sıfatıma

EJin iti gıybetime

Hırlayı hırlayı gitti

-32-

Ey divane yoldan azıp,

Gezme dünya cifesinde,

Hiç bir murat almış yoktur,

Bu dünyanın cifesinden.

Görsünler hakkın sırrını,

Ne mekan etmiş yerini,

Hırs ile aşkın pirini

Merdan gördüm mekanında.

Abdestsiz namaz kılınmaz,

Su ile temiz olunmaz,

Marifet otu bulunmaz,

Her bakkalın dükkanında.

Meyini menzile yetir,

Mezesin bundan getirir,

Mümin cennet de oturur,

Zevki sefanın kanından

Teslim Abdal ' ın bu huyu,

Anlayana bu bir duyu,

Akar lebi şeker suyu,

Cennetin bir pınarından.

-33-

Ey felek bizi bu derde,

Saldınki sen nic'olasın,

Yetişmemiş meyvamızı,

Y oldunki sen nic'olasın

Bize çektirdin gam gussa,

Gönlümüz boyandı yasa,

Metaımızı şu taşa,

Çaldın ki sen nic'olasın.

Kese hiç bulmaya derman,

Sana kala bunca harman,

Saldın başımıza ferman,

Aldınki sen nic'olasm.

Ferman aldın destimize,

Sultan oldun üstümüze,

Garazlandın kastımıza,

Y eldinki sen nic'olasın.

Teslim Abdal derki yarı

Sana itibar yok yürü,

Bunca peygamberden biri,

Kaldınki sen nicolasın.

-34-

Ey gaziler bu dünyanın

Ne tadı lezzeti kaldı

Alemler rüşvete taptı

Ne sofu ne hacı kaldı

Kalmadı insanın aşkı

Kesildi peyiğin müşkü

Koyunun yoğurdu ekşi

Ne südü ne yunu kaldı

Ne kapı kaldı ne bucak

Söndü gitti asıl ocak

Varıp müşkül danışacak

Gidi kansız gammaz kaldı

Gerçekler nerde barına,

Varıp yüz süre pirine,

Helal zedenin yerine

Fitne fücur gidi kaldı

Teslim Abdal der ne yaman

Evlat tbabaya eder güman

Yürü bire kötü zaman

Evvelkinin adı kaldı.

-35-

Ey gaziler nedir suçum,

Ayan oldu sırlar bize,

Ahret değil, dünya için,

Adulaştı pirler bize.

Kiminde ikrar imandır,

Kiminin gönlü gümandır,

Şimdi şöyle bir zamandır,

Yol gösterir körler bize.

Ben bilirim, ben okurum,

Cahili halka kakırım,

İlmi himmetten okurum,

Gene cadı derler bize.

Saraylar murayi oldu,

Duyduk kastımıza geldi,

Çöre çöpe nişan aldı,

Ok atar ağ yarlar bize.

Teslim Abdal geldik şunda,

Ahdım kaldı firağında,

O divanda, bu divanda,

İmdat eylen erler bize.

-36-

Gafil durma şaşkın bir gün ölürsün

Dünya sana bâki değil ne fayda

Ettiğin işlere pişman olursun

Pişmanlığın ele girmez ne fayda

Bir gün seni iletirler evinden

Hak'kın kelâmını kesme dilinden

Kurtulmazsın Azrailin elinden

Türlü türlü yolun olsa ne fayda

Söylersin de sen sözünden şaşmazsın

Helâlini heramından seçmezsin

Kepeğin tükenir su da içmezsin

Hep deryalar senin olsa ne fayda

Teslim Abdal eder, çöksem otursam

Cümle varlığımı ele getürsem

Şu yalan dünyayı zapta getürsem

Hep dünyalar senin olsa ne fayda

-37-

Gayetten Ali'yi seveyim dersin

İtikadın bütün değil, neyleyim

Şah'ın yollarını gözleyim, dersin

Bir itikada bağlanmıyor, neyleyim

Terceman alınıp lokma yenmiyor

Günahlar silinip derman olmuyor

Anın içün nefes yerin bulmuyor

Söz çok amma, söylenmiyor, neyleyim

Hak edip lokmayı yiyemiyorlar

Günahlıya günahlı diyemiyorlar

Yuyucular meyit yuyamıyorlar

Söylense de dinlenmiyor, neyleyim

Şap ile şekeri seçemiyorlar

Halk deyip de halktan geçemiyorlar

Gayret edip müşkil seçemiyorlar

Şimdi haber alınmıyor, neyleyim

Teslim Abdal eydür, özün yoklamaz

Kulum, der de berisini beklemez

Ben talibim, der de nefis haklamaz

İşin Hakk'tan sağlanmıyor, neyleyim

-38-

Gel ha gönül havalanma

Engin ol gönül engin ol

Dünya malına güvenme

Engin ol gönül engin ol

Şu dünyanın hali böyle

Yalan yahşi geçer şöyle

Söyledikçe engin söyle

Engin ol gönül engin ol

Gökte uçar huma kuşu

Bilmeyenler atar taşı

Enginlik gönülün işi

Engin ol gönül engin ol

Teslim Abdal özüm haktır

Sözümün yalanı yoktur

Engin söyle büyüklüktür

Engin ol gönül engin ol

-39-

Gerçeğin zatından piç işlek çıkmaz,

Piç işlek işleyen şeytan zatıdır.

Erler zat gözü ile kimseye bakmaz;

Erlerin nefesi oddan yetidir.

Varlığı mundardır, kulu veçhile,

Şeytan ile bile göçer göçü de,

Zin, benlik, pahıl bunun üçü de,

Kim binerse o da şeytan atıdır.

İnanın Allah'a var olasınız,

Töbe edin tanrıya kul olasınız,

Pir diye piçlerden ne alasınız,

Ötesi yok onlar itten kötüdür.

Secdeye çıkmıştır şimdi kabalar,

Üstüne yalvarsan döner çabalar,

Talibine kasteyleyen dedeler,

İnanmayın o cehennem itidir.

Teslim Abdal eder mındar ölüpde,

Benim diye hakkı elden salıpta,

Zulm ile müminin malın alıpta,

Yemeyin, o peygamber etidir.

-40-

Gönül havalandı ırıza ile.

Bizi imam Hüseyine gönderin

Medet mürvet olsun mezeler ile

Bizi İmam Hüseyine gönderin

Yüklendi develer barhane ile

Yoldaş olmayaydım yuvalar ile

Cümle büyük küçük divalar ile

Bizi İmam Hüseyine gönderin

Benim şu ellere çektiğim perde

Yalınız düşmüşem böyle bir derde

Gönlümüz eğlenmez oldu bu yerde

Bizi İmam Hüseyine gönderin

Tuttuğum perdeden doğup aşmadan

Dağlara silenip sovuk düşmeden

Ceset karımcayıp akıl şaşmadan

Bizi İmam Hüseyine gönderin

Teslim Abdal der doğruyu söyleyin

Girin rıza göllerini boylayın

Tuz ekmek hakkını helal eyleyin

Bizi lmam Hüseyine gönderin

-41-

Hayvanın yaylımı yatağı büktür,

İnsan isen akıl yar senin ile,

Gel imdi yüke vur gör ki kaç yüktür,

Dahi bir kaç sözüm var senin ile.

Bu manayı bölük bölük bölelim,

Sonra gene hesabını alalım,

Deniz suyu kaç içimdir bilelim,

Çün hesaba durduk er senin ile,

Cahiller yatağı zerktir zirektir,

Alimler yatağı Şam'dır, Irak'tır,

Yeryüzünde biten o kaç irenktir,

Gitsin ki sayalım kar senin ile.

Sana derim sana gözünü açtır.

Bunu bilen arif, kamil kardaştır,

Gökteki yıldızın sayısı kaçtır,

Sabahtan sayalım er senin ile.

Teslim Abdal eyder gel sen bunu gör,

Eğer arif isen sen bu sırra er,

Üç gözlü dört kulaklıdan haber ver,

Gezmeyelim torlak tor senin ile.

-42-

Her kişi aklınca sarraflık eyler

Değmezi tanıyıp soydan alamaz

Her sabah nakıplar kısmetin paylar

Uyuyup kalanlar paydan alamaz.

İradet elinden payını gözle

Gayreti alamet içinde gizle

Güvenme tedbire takdiri gözle

Kişi sunma ile paydan alamaz.

Çalışsa çırpınsa giyse düzelse

Kişi her neyse onu kazansa

Kısmet olmayınca yüzbin uzansa

Kişi sunma ile paydan alamaz

Eğer düzene onat gelirse

Hayır selametin ihsan bulursa

Tedbirde takdire mutabık girse

Boyun sallıyanın köyden alamaz

Teslim Abdal eder kemerbest belin

Haramı terkedip doğruya gelin

Cim gerek cemalin elifdir belin

Hiç kimse haberin beyden alamaz.

-43-

Herkes içmelidir meyi curadan

Hiç kimesne yoktur bunda hoş ayık

özünde kamillik olan kişinin

Onun muhabbetten olmaz başı ayık